سرمایه عبارت از قطعاتی است که سرمایه هر شرکت سهامی به قطعاتی تقسیم شده که هر یک از آن‌ها را سهم گویند؛ بنابراین سهم عبارت از قطعاتی است که مجموع آن سرمایه را تشکیل می دهد.
به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، در ماده ۲۴ اصلاحی قانون، سهم چنین تعریف شده:
سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد.
در شرکت های دیگر سهم هر شریک را سهم‌الشرکه می گویند؛ ولی در شرکت سهامی به ذکر سهم اکتفا می شود، مثلاً گفته می شود فلان شخصی در فلان شرکت دارای یک یا چند سهم است.
دارنده سهم نمی تواند به نسبت سهم از مایملک شرکت مالک باشد، بلکه به نسبت سهم خود از شرکت دارای حق می باشد و به موجب آن از منافع شرکت استفاده کرده و در مجمع عمومی رأی می دهد و در صورت انحلال از دارائی شرکت سهم خواهد برد.
قانون در شرکت سهامی عام حداکثر قیمت اسمی سهام را ده هزار ریال معین کرده؛ ولی در شرکت های سهامی خاص حداقل واکثری برای مبلغ اسمی سهام تعیین نشده است.
سهام هر شرکت ممکن است به چند صورت بیرون بیاید به شرح زیر:
الف- سهم بانام
ب- سهم بی‌نام
ج- سهم ممتاز
سهام بانام
سهم ممکن است با نام باشد، در این صورت دارنده سهم معلوم و مشخص است و در محل شرکت دفتری وجود دارد که شماره ردیف سهام و نام دارنده در آن ذکر شده؛ بنابراین هر یک از سهام از روی شماره ردیف معلوم است متعلق به چه کسی است.
سهام بی‌نام
سهام بی نام به صورت سند و وجه حامل بوده و دارنده آن مالک شناخته می شود؛ مگر آن که خلاف آن قانوناً ثابت شود. نقل و انتقالات این نوع سهام با قبض و اقباض به عمل می آید.
اگر کسی خواست سهام بی نام خود را بفروشد، کافی است که قیمت آن را دریافت و سهم را مانند اسکناس تسلیم کند.
سهام ممتاز
سهام ممتاز موقعی قابل انتشار است که اساسنامه شرکت اجازه انتشار آن را داده باشد و یا مجمع عمومی فوق العاده آن را تصویب نماید.
. نازیلا به‌منش، سرپرست بخش حسابداری هنرستان دکتر کمالی
آموزش و پرورش ناحیه ۳ شیراز