داریوش فرهود (متولد فروردین ۱۳۱۷ در تهران) پدر علم ژنتیک ایران و پژوهشگر حوزه ژنتیک، روان‌شناسی، انسان‌شناسی و اخلاق است. او عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران است.
ایشان دکترای علوم طبیعی در ژنتیک انسانی و PHD انسان‌شناسی را از دانشگاه ماینس آلمان (۱۹۷۲–۱۳۵۱ش) و درجه پروفسوری را در ژنتیک پزشکی از دانشگاه مونیخ (۱۹۹۱–۱۳۷۰ش) اخذ کرده است. ایشان بنیانگذار، استاد و مدیر گروه ژنتیک انسانی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران (۱۳۵۲ تا ۱۳۸۲) می‌باشد. دکتر فرهود برگزیده جشنواره بین‌المللی خوارزمی می‌باشد
پدر داریوش فرهود فرهنگی بود جد پدری او به عباس میرزا (ولیعهد وقت تبریز در عهد قاجار) می‌رسد. مادر محترمشان خانه‌دار بود و جد بزرگ مادری اش به حکیم‌باشی ناصر الدین شاه قاجار برمی‌گردد.
داریوش فرهود دوران دبیرستان خود را در مدارس البرز و دارالفنون پایان برد و با اخذ دیپلم از دبیرستان البرز فارغ‌التحصیل شد. او در چندی از سخنرانی‌های خود به البرزی بودنش افتخار کرد. وی از سن ۱۹ سالگی برای ادامه تحصیلات دانشگاهی به آلمان سفر کرد و زیر نظر استادان صاحب نام پزشکی، ژنتیک و... به تحصیل پرداخت.
فعالیت‌های ضمن تحصیل
داریوش فرهود در کنار تدریس در بیمارستان دانشگاه به‌عنوان دانشجو، در کتابخانه دانشگاه به‌عنوان دانشجوی کتاب‌بان به کار مشغول بود. او همچنین در حین تحصیل سردبیری مجلات پزشکی را بر عهده داشت.
استادان و مربیان
پدر داریوش فرهود بهترین استاد و الگوی اخلاقی برای ایشان بوده است که در زندگی اجتماعی و علمی او نقش بسزایی ایفا کرده است.
هم‌دوره‌ای‌ها و همکاران
داریوش فرهود با چهره‌های نامدار و توانمندی در عرصه پزشکی همچون دکتر رحمان زاده، دکتر سروستانی، دکتر مجیدی، دکتر مجید سمیعی (جراح مغز و اعصاب و ساکن آلمان)، دکتر فنایی، دکتر بروستانی و دکتر «تینکر ناگل» (برنده جایزه نوبل) همشاگردی و دوست بوده است.
شاگردان
داریوش فرهود بیش از بیست هزار دانشجوی رشته‌های مختلف پزشکی و علوم زیستی را تعلیم داده است.داریوش فرهود پس از اخذ اولین مدرک پزشکی در آلمان، تحصیلاتش را دررشته ژنتیک انسانی تا مقطع دکتری ادامه داد. سپس، بنا به دعوت دولت ایران و دانشگاه تهران به ایران بازمی‌گردد تا نخستین فردی باشد که اولین و درمجموع ۹ دوره فوق لیسانس ژنتیک انسانی را درکشور برگزار می‌کند و پس از آن به شکل گیری دوره دکترای ژنتیک پزشکی در ایران مبادرت می‌ورزد؛ قطعاً همین تلاش‌های مداوم باعث شده است تا به او لقب «پدر علم ژنتیک ایران» بدهند.
بنده اولین کسی بودم که با این تحصیلات و درجات علمی وارد کشور می‌شدم. ۳۳ سال پیش ژنتیک درکشور ما چنین گسترده و شناخته شده نبود. تنها درهمین حد بود که بدانند ترکیب یک گاو سفید با گاو سیاه، نتیجه اش گاو ابلق است!