امروزه اهمیت آموزش و پرورشی که متناسب با نیازهای فرد و جامعه باشد، بیش از همه احساس می‌شود؛ زیرا دنیایی که با شبکه‌های اطلاعاتی به هم پیوند خورده متقاضی نیروی کاری است که بفهمد چگونه از فن‌آوری به عنوان ابزاری برای افرایش بهره‌وری و خلاقیت استفاده کند. چنین مهارتی، توانایی استدلال کردن بر مبنای اطلاعاتی است فرایندی که در آن منابع معتبر شناسایی شده و به دیگران انتقال داده می‌شود افزون برآن کارفرمایان از کارگران انتظار دارند از مهارت‌های همکاری و تشریک مساعی کار در گروه و تبادل اطلاعات در شبکه جهانی، یعنی تحلیل مسئله از دیدگاه چند رشته‌ای برخوردار باشند؛ از آن جا که این شبکه‌ها بین‌المللی هستند، کارفرمایان در جست‌وجوی افرادی برمی‌آیند که ظرفیت تعامل مؤثر با کسانی را دارا باشند که دارای فرهنگ و زبان متفاوتی هستند و بالاخره کارگران عصر دانش باید منعطف بوده و قادر باشند به همان سرعتی که محیط‌های پویای کار تغییر می‌کند، به مؤثرترین شکل بیاموزند چگونه آموختن همه‌ی این ها را باید از زمان کودکی و در مدرسه آغاز گردد.
تحقیقات در کشورهایی که در استفاده از فن آوری اطلاعات در آموزش از ما پیشتاز تر بوده اند نشان داده است که خودآموزی از طریق کامپیوتر و دیگر دستورالعمل های مبتنی بر کامپیوتر در زمینه ی مهارت های اولیه می تواند عملکرد دانش آموزان را در ریاضی و علوم بهبود بخشد. شواهدی برای مؤثر بودن IT در خود آموزی مثل شبیه سازی و آزمایش های تخصص مبتنی بر کامپیوتر در علوم و دستور العمل های مبتنی بر تحقیق وجود دارد. یکپارچه سازی IT همراه با آموزش، در پایه های اولیه محتمل تر است؛ زیرا معلمین بر توسعه ی مهارت های اولیه تأکید دارند. بر همین اساس بهتر است که آموزش با کمک IT از مقطع ابتدای آغاز گردد و برای افزایش کارایی IT در دروس مختلف باید محتوای برنامه هایی که در شبکه ها در دسترس دانش آموزان و معلمان قرار می گیرد با هدف های آموزشی سازگار بوده و از نظر یاددهی و یادگیری کارا و مؤثر باشند.
برای موفق شدن در این عرصه ی مهم اولین قدم فراهم آوردن امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در مدارس است. از آن مهم تر آموزش دادن به معلمان با سطح کیفی بالاست که با مهارت و با اعتماد به نفس کافی بتوانند از IT در آموزش استفاده کنند. نتایج تحقیقات بر این نکته تأکید دارد که معلمان با اعتماد به نفس بالا و ماهر بسیار بیشتر از سایر معلمین به دانش آموزان شأن تکالیف کامپیوتری اینترنتی داده اند، ایجاد انگیزه در معلمان و ایجاد بستر مساعد برای مشارکت آنان در تصمیم سازی ها و در تهیه‌ی محتوای دروس لازمه ی گسترش کاربرد فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش است. در پرورش نیروی انسانی متخصص کاربرد فن آوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش باید اولویت به ترتیب طراحان نرم افزای رایانه ی درباره ی عموم موضوعات درسی و نیز تربیت برنامه ریزان درسی متخصص در فن آوری اطلاعات و ارتباطات داده شود. تقویت توان کارشناسی در این دو زمینه برای دو بخش دولتی و خصوصی ضروری است تا محتوای متناسب با فن آوری اطلاعات برای دروس اصلی هر سطح تحصیلی طراحی و به کار گرفته شود. به طوری که کاربرد فن آوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی کلیه ی سطوح آموزشی در هم تنیده شود و کارگاه های فن آوری آموزشی و اطلاعات با تسهیلات اتصال به شبکه های جهانی در کلیه مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان ایجاد گردد و از مقطع ابتدایی درس آشنایی با کامپیوتر و اینترنت در برنامه درسی گنجانده شود.
. اکبر مسعودی، متصدی سایت آموزشگاه فیض ۲